świat roślin

Gnojówka z żywokostu lekarskiego – naturalny nawóz prosto z ogrodu 🌿💧

Porady

Gnojówka z żywokostu lekarskiego – naturalny nawóz prosto z ogrodu 🌿💧

Gnojówka z żywokostu lekarskiego – naturalny nawóz prosto z ogrodu 🌿💧

🌱 Dlaczego warto stosować gnojówkę z żywokostu?

Żywokost lekarski gromadzi w swoich liściach i łodygach duże ilości cennych składników mineralnych. 

Najważniejszym z nich jest potas, który odpowiada za:

  • lepsze kwitnienie,
  • zawiązywanie owoców,
  • zwiększoną odporność roślin na choroby.

Poza potasem w gnojówce znajdziemy także azot, wspierający bujny wzrost, oraz szereg mikroelementów. 

Dzięki temu gnojówka z żywokostu świetnie nadaje się do nawożenia pomidorów, papryk, ogórków, cukinii czy dyni, a także roślin ozdobnych, takich jak dalie czy róże.


🪣 Jak przygotować gnojówkę krok po kroku?

Przygotowanie gnojówki jest bardzo proste i nie wymaga specjalnych umiejętności.

  • Zbierz świeże liście i łodygi żywokostu – najlepiej młode, soczyste części rośliny.
  • Posiekaj je na mniejsze kawałki, aby szybciej się rozłożyły.
  • Umieść w dużej beczce lub wiadrze, wypełniając je do połowy.
  • Zalej wodą (najlepiej deszczówką) tak, aby rośliny były całkowicie przykryte.
  • Przykryj pojemnik siatką lub deską – gnojówka będzie fermentować i wydzielać intensywny zapach.
  • Codziennie zamieszaj, by przyspieszyć proces rozkładu.

Po około 2–3 tygodniach otrzymasz gotowy płyn o ciemnej barwie i charakterystycznym, ostrym zapachu.


🌸 Jak stosować gnojówkę w ogrodzie?

Gotowy płyn jest bardzo skoncentrowany, dlatego trzeba go rozcieńczyć. 

Najczęściej stosuje się proporcję:

  • 1 część gnojówki na 10 części wody.

Tak przygotowanym nawozem podlewamy rośliny u nasady co 1–2 tygodnie w okresie intensywnego wzrostu i kwitnienia. 

Można też użyć gnojówki do oprysków dolistnych, choć wtedy warto ją dodatkowo rozcieńczyć (1:15), by uniknąć poparzeń liści.


⚖️ Zalety i ograniczenia

Zalety:

  • naturalny i ekologiczny nawóz,
  • darmowy – wystarczy własny żywokost,
  • bogaty w potas i azot,
  • łatwy w przygotowaniu.

Ograniczenia:

  • intensywny zapach podczas fermentacji,
  • konieczność regularnego przygotowywania świeżych partii,
  • nie nadaje się do wszystkich roślin – nie warto nim podlewać gatunków lubiących ubogie podłoże (np. lawendy).